1.
Mircea Cantor (1977, RO)
Cer variabil
2007-2008
kaarsenrook op het plafond
wisselende afmetingen
Mircea Cantor’s biografie vermeldt ‘leeft en werkt op aarde’.
De woorden ‘Cer variabil’ (‘veranderlijk zwerk’) zijn in onvast, dwalend schrift met kaarsenrook op het plafond geschreven. De woorden lijken even gevangen in hun vaste vorm, net als wolkenslierten in de lucht, om weer op te lossen en een andere vorm te krijgen. Zij zijn aangebracht door vingerafdrukken – het meest persoonlijke, individuele kenmerk van een mens, dat tegelijkertijd ook de associatie van ‘gevangenneming’ oproept. (Mircea Pinte Collection)
2.
Joëlle Tuerlinckx (1958, BE)
Planche explicative - série 'De Sterren in hun loop' ('HET GROOTE HEELAL')
2010
papier, magneet, digitale druk gemonteerd op metalen plaat
100 x 125 cm
"Ik wil het over de limiet hebben, ook die tussen niets en veel, tussen niets en alles.” (J.T.)
De werken van Joëlle Tuerlinckx zijn alle onderdeel van een groter systeem waarin zij constructies van tijd en ruimte zoals die in woord en beeld bestaan uiteenrafelt.
De ‘planche educative’ is een instrument van commentaar, een handleiding tot nauwkeurige bestudering. Op de pagina van het boek dat haarscherp afgebeeld wordt in het werk zijn veronderstellingen te lezen over de mogelijke vorm van de kosmos. Met aantekeningen van de lezer (misschien) in de kantlijn van de tekst, onderstrepingen, tussengevoegde blaadjes en een diep zwart stuk papier dat een deel van de tekst bedekt wordt een nieuwe dimensie aan de tekst toegevoegd. Macro-kosmische bespiegelingen worden door deze nauwkeurige cadans van interventies aan de microkosmos van het atelier en het individu gepareerd. (collectie G+W nederland)
3.
Alexandra Croitoru (1975, RO)
Untitled (Prime Minister)
2004
c-print
80 x 67 cm
Alexandra Croitoru staat achter Adrian Nastase, die in 2004 de verkiezingen voor het premierschap nipt verloor van Băsescu.Op 19 april 2007 werd Nastase door het parlement geschorst, een uitspraak die werd bekrachtigd door het Constitutionele Hof. In een referendum schaarde de Roemeense bevolking zich echter achter de president en de schorsing werd vernietigd.
Verschil in kleding, blik en positie van deze kwetsbare en tegelijkertijd krachtige vrouw en de voor de camera geposeerde zelfverzekerdheid van Nastase maken de ambiguïteit van macht en verheerlijking zichtbaar. (Mircea Pinte Collection)
4.
Serban Savu (1978, RO)
Manastur Bridge 1
2007
olieverf op doek
27 × 40 cm
Onder het communistisch regime werden politiek en sociale experimenten in gang gezet om de utopie van de ‘Nieuwe Mens’ vorm te geven. De werkelijkheid bleek een dystopie van massa-urbanisatie, ontheemding en vervreemding. De Amerikaanse tegenhanger hiervan vinden we bij Dennis Hopper, die de isolatie en vervreemding van het individu binnen de utopie van ‘the American Dream’ zichtbaar maakt. Bij Şerban Savu worden het afgebeelde tafereel altijd aan de kant van de toeschouwer belicht, waardoor een intimiteit tussen het beeld en de kijker ontstaat. (Mircea Pinte Collection)
5.
Cao Fei (1978, CN)
People’s Limbo in RMB City, 2009
DVD 18’58”
Editie
RMB City – genoemd naar de munteenheid van Hong Kong – is de virtuele stad in de online wereld van Second Life. In de film People’s Limbo in RMB City lossen grenzen van tijd en cultuur op. Historische personages die een belangrijke invloed hebben uitgeoefend op de financiële wereld zoals Karl Marx of een van de Lehman broers geven zicht op de desillusie van de opeenvolgende financiële omwentelingen die de jongste generatie in zowel het Verre Oosten als in het Westen meemaakt. Beelden van de hyper-kapitalistische Pearl River Delta als stad die voortkwam uit de stedelijke en culturele explosie in China, vormen de achtergrond van dit epos en vervloeien met beelden uit de Chinese schilderkunst en andere tradities. (collectie G+W nederland)
6A.
AVL/ Joep van Lieshout (1963, NL)
Biogas en waterzuiverings installatie
2006
inkt op doek
109 x 208 cm
Vanaf begin jaren tachtig maakt Joep van Lieshout objecten in heldergekleurd polyester, het materiaal dat in de daarop volgende jaren zijn handelsmerk zou worden. In 1995 richtte hij Atelier Van Lieshout (AVL) op, waarmee de mythe van het ‘individuele artistieke genie’ ondermijnd werd. Terugkerende thema’s in het werk van van Lieshout zijn autarkie, macht, politiek, vaak verbonden aan de meer klassieke thema’s als leven en dood.
Slave City kan omschreven worden als een sinister distopisch project dat uitermate rationeel, efficiënt en winstgevend is (7 miljoen netto winst per jaar). Waarden, ethiek, esthetiek, moraal, voedsel, energie, economie, organisatie, management en markt worden binnenstebuiten gekeerd, gemengd en opnieuw geformuleerd en ontworpen in een stad van 200.000 inwoners. De ‘inwoners’ werken ieder dag 7 uur op kantoor of in een van de werkplaatsen voordat hen wordt toegestaan drie uur te ontspannen, waarna zij 7 uur gaan slapen. ‘Slave City’ is de eerste ‘energie neutrale stad’; het is een groene stad waar alles hergebruikt wordt en een stad die de hulpbronnen van de wereld niet verspilt. (collectie G+W nederland)
6B.
AVL
Female Slave University
2006
klei, staal, verf
74 x 57 x 108 cm
(collectie G+W nederland)
7.
Gabriela Vanga (1977, RO)
Pavel
2006
glas, zand
levensgroot
Het passeren van de tijd wordt op twee manieren in dit glazen voorwerp weergegeven. De baby fles is tegelijk zandloper, waarmee beelden van zorg en vergankelijkheid, geboorte en dood, nabije tederheid en efemere zich met elkaar vermengen. (Mircea Pinte Collection)
8.
Mircea Cantor (1977, RO)
I shot this image because it is highly suggestive within a specific circle
2006
light box
60 x 80 cm
Als een omgekeerde ready-made fotografeert Mircea Cantor een ‘achteloze’ werkelijkheid. Beelden die een vanzelfsprekende aanwezigheid in het dagelijkse leven lijken te hebben knoopt hij vast aan beelden uit het reservoir van de kunstgeschiedenis, aan beelden die zich in de opslagruimte van ons hoofd bevinden en onze blik op de werkelijkheid inkleuren. De urinoirs op de foto roepen Marcel Duchamp’s readymade’s op, Joseph Beuys liet zich in 1974 drie dagen lang samen met een aantal coyotes achter een hekwerk in een Amerikaanse galerie opsluiten als aanklacht tegen de hegemonie van Amerika, de omgevallen riooldelen lijken als lopen van een kanon naar beneden gericht te zijn. (Mircea Pinte Collection)
9.
Natalya Pershina-Gluklya (1969, RUS)
Ik word iedere dag om 6 uur wakker en ik lees Hegel. Sonya’s jurkje.
2010
geborduurd katoen, kleerhanger
120 x 50 cm
Gluklya heeft de Factory of Found Clothing (FFC) samen met Olga Egorova opgericht. Het is een feministische collectief tegen de kapitalistische consumptiementaliteit. In een manifest schrijft zij ‘De plaats van de kunstenaar is aan de kant van de zwakken. Zwakheid maakt een mens menselijk en door dit te overwinnen worden helden gecreëerd’. Haar projecten combineren performances, installaties, ruimtelijk werk en videokunst om de dualiteiten en relaties tussen, bijvoorbeeld, mannelijk/ vrouwelijk of innerlijk/uiterlijk na te vorsen. In dit werk zien wij twee beelden die tegenstrijdig lijken te zijn en die op Hegeliaanse wijze de dualiteiten van de ons omringende wereld naar een nieuw niveau tilt. (collectie G+W nederland)
10.
Adrian Ghenie (1977, RO)
Stalin’s Tomb
2006
olieverf en acryl op doek
30 x 73 cm
Eeuwenlang was de schilderkunst het medium bij uitstek om de grote gebeurtenissen van de geschiedenis vast te leggen. Heersers en vorsten lieten hun daden op doek afbeelden, portretten maken of hun rijkdommen in schilderijen etaleren. Adrian Ghenie sluit als meesterverteller en meester-schilder aan op deze klassieke traditie, maar keert deze tegelijkertijd om. De historische figuren die hij in zijn werken afbeeldt tonen de ‘dark side’ van de geschiedenis. Een kant van de geschiedenis die echter vaak begon of gebaseerd was op een groots idee, een wetenschappelijke ontdekking of een idealistische utopie. Ghenie zegt hierover: ‘Ik ben geïnteresseerd in de aanwezigheid van het kwaad, of nog preciezer, hoe de mogelijkheid van het kwaad in iedere gebeurtenis gevonden kan worden, zelfs in wetenschappelijke ondernemingen die bedoeld waren om de mensheid ten goede te komen’. In zijn schilderijen zien we Hitler en de sleutelfiguren rondom hem, de buitenresidentie van de Nazi’s (‘de Berghof’), de graftomben van Stalin en van Lenin of een portret van Ceaucescu. De meesterlijke techniek wordt vaak op het doek ‘geproblematiseerd’ door het beeld in verf te laten verdwijnen, de verhalen van de ‘meesterverteller’ worden hiermee naar een onbereikbare verte gedrongen. (Mircea Pinte Collection)
11.
Job Koelewijn (1962, NL)
Relief 1 feb 2006 – 24 march 2009
2011
hout, boeken, cassettebandjes (712 uren)
140 x 200 x 30 cm
Job Koelewijn heeft in de laatste twintig jaar een gevarieerd oeuvre opgebouwd waarin poëzie en literatuur vaak een bron van inspiratie voor zijn werken zijn. In februari 2006 begon hij een project waarbij hij ieder dag een geluidsopname maakte van een stuk uit een boek dat hij voorlas. De serie bestond uit heel verschillende boeken, zoals Peter Sloterdijk’s Critique of Cynical Reason, het Songbook of David Bowie of de I Ching. Ieder boek werd in zijn geheel van begin tot einde gelezen gedurende precies 45 minuten per dag, de lengte van een kant van een cassetterecorder. Voor de kunstenaar is deze dagelijkse herhaling een ritueel geworden dat net zoals meditatie het brein voedt. Taal wordt een mentale exercitie die activeert, alert maakt, en voor Koelewijn, de geest in balans brengt.
De titel Relief 1 feb 2006 – 24 march 2009, verwijst naar de verschillende hoogtes van iedere rij van de tapes en naar het reliëf in onze geest, ontstaan door de geschiedenis van de kunst en cultuur. (collectie G+W nederland)
12.
Ciprian Mureşan (1977, RO)
Untitled (Shopping Cart)
2010
winkelwagen, boeken
102 x 110 x 59 cm
Met scherpzinnigheid en humor ontleedt Ciprian Mureşan de canon van de kunst en van de geschiedenis. In een supermarktwagentje – symbool van consumentisme bij uitstek – liggen in haast op elkaar gestapelde edities van Franz Kafka’s Das Schloss. De als K. aangeduide hoofdpersoon uit Kafka’s onafgemaakte roman probeert toegang te krijgen tot de mysterieuze autoriteiten van het kasteel die om onbekende redenen heersen over het dorp. Met het bij elkaar brengen van de twee grote ideologieën van de 20e eeuw – kapitalisme en communisme – roept Mureşan een iconoclastische echo op. (collectie G+W nederland)
13.
Aurélien Froment (1976, FR)
Table de Rappel / Tafel van Herinneren
2008/2011
tafel (staal en glas), 121.92 x 121.92 x 75 cm, 3 klapstoelen
96 speelkaarten, elk 7.6 x 7.6 cm
Table de Rappelis gebaseerd op de populaire kinderspel ‘Memory’ waarin een aantal vierkantige kaarten op een tafel geplaatst worden, en herhaaldelijk worden omgedraaid om identieke paren kaarten te vinden. In deze versie door kunstenaar Aurélien Froment worden 96 kaarten aangeboden, waarmee het spel gespeeld kan worden. Van de achterkant zijn de kaarten ‘Post-It’ stickers geel , op de voorkant staan telkens verschillende beelden. De beelden komen uit het archief van de kunstenaar, waarbij zijn werken en belangrijke concepten in een andere daglicht worden gezet – concepten zoals projectie, gelijkenis, en vergissing. In plaats van 48 paar, heeft het spel van Froment 96 verschillende kaarten. (collectie G+W nederland)
14.
Cristi Pogăcean (1980, RO)
Breaking Heart
2004-2005
goud
Cristi Pogăcean haalt zijn vormen, beelden, rituelen en gebruiken en technieken uit het magazijn van voorgefabriceerde dromen en ingeprente idealen en gebruikt deze opnieuw. Hij ontdoet deze van hun retoriek en vastgelegde interpretaties door ze op een sterk persoonlijke en speelse manier opnieuw te gebruiken.
Het gouden medaillon heeft de vorm van Roemenië en toont de scheidslijn langs Moldavië. De Republiek Moldavië is een Oost-Europees land dat officieel is ontstaan in 1991 na de val van de Sovjet-Unie. Het land ligt tussen Roemenië en de Oekraïne. Toen in 2007 Roemenië lid werd van de EU vroegen 800.000 Roemenen uit de republiek Moldavië de Roemeense nationaliteit aan. (Mircea Pinte Collection)
15.
Hans Op de Beeck (1969, BE)
Room (#5)
2009
lambda print gemontuurd op aluminium met plexiglas
180 x 110 cm
edition of 5/ 2 AP
De foto Room (#5) is onderdeel van een serie van 7 foto’s waarbij telkens een man of een vrouw in een typologische ruimte, zoals een modernistische slaapkamer of zoals in dit werk in een classicistisch kasteelinterieur, gefotografeerd wordt. De interieurs zijn zorgvuldig geënsceneerd in een historisch centraal- of verdwijn perspectief. Fotografie roept snel de schijn van een bestaande werkelijkheid op, maar de werken van Hans Op de Beeck zijn meestal volledig geconstrueerd. De interieurs worden op de computer gemaakt, de acteurs worden in de studio opgenomen en daarna in de interieurs gemonteerd. De acteurs zijn allen verzonken in een ‘tussenmoment’, een moment waarop geen actie of handeling plaatsvindt. Door dit ‘displacement’ van tijd, handeling en ruimte ontstaat in een ogenschijnlijk dagelijkse realiteit een deels melancholische, deels meditatieve reflectie op onze cultuur. (collectie G+W nederland)
16.
Victor Man (1974, RO)
Untitled
2007
keramiek, goud
13.3 x 18. 1 cm elk
Victor Man’s werk in de vorm van begrafenis keramiek laat drie opeenvolgende scènes zien uit Friedrich Wilhelm Murnau’s film Nosferatu. Een donker, mysterieus figuur markeert de deuren van huizen die door de pest besmet zijn, waarbij het symbool van het kruis dient om personen die binnen zitten uit te sluiten en te veroordelen en zoals in de huidige samenleving mensen te marginaliseren of zelfs te degraderen naar een positie van niet-bestaande personen. (Mircea Pinte Collection)
17.
Ulay & Marina Abramović (1943, DE/ 1946, YU)
Modus Vivendi (Marina in Traditional Dress)
1985
unieke vintage Polaroid, Boston Studio, USA, gemonteerd op aluminium en ingelijst
240 x 112 cm
Het werk van Ulay & Marina Abramović is onderdeel van de serie Modus Vivendi die uit 12 grote polaroids bestaat. Modus vivendi – manier van leven in het Latijns – is een terugkerend thema in hun oeuvre. In ieder werk uit deze serie zien we Marina of Ulay in telkens een andere houding die gerelateerd is aan de activiteit van de dag. In dit werk is Marina gekleed in een Servische traditionele jurk en loopt achter een plant voorbij. Gedurende een week kleedde Marina zich ieder dag in een andere kleur, die volgens een numerologisch systeem overeenkwam met de dag, de datum en het jaar. De werken worden in een speciale levensgrote polaroid camera opgenomen. Het voorbijlopen, de traditionele jurk en de enigszins mechanische beweging roepen een transitie-herinnering op. ‘Leven is kunst’ is een centraal uitgangspunt in het oeuvre van Ulay & Marina Abramović . In deze serie draagt het gebruik van de polaroid camera hieraan bij door de vrijwel momentane herhaling waarop het leven als kunstwerk verschijnt. (Mircea Pinte Collection)
18.
Ciprian Mureşan (1977, RO)
Leap into the Void, After Three Seconds
2004
fotografie
140 x 97 cm
Ruim 50 jaar geleden maakte Yves Klein zijn ‘Leap Into the Void’, een geëxalteerde sprong in de ruimte die iconisch zou worden voor de kunst en de positie van de kunstenaar in de jaren vijftig. Ciprian Mureşan gebruikt de iconografie van deze foto, maar nu opgenomen in een Roemeense straat met slechts een verschil van drie seconden in de opname. Door een klein, speelse wijziging ontstaat een geheel andere interpretatie op wederom de kunst en de positie van de kunstenaar in de eerste decade van de 20e eeuw in Roemenië. (Mircea Pinte Collection)
19.
Viviane Sassen (1972, NL)
Nungwi
2010
gepigmenteerde inkjet print
40 x 50 cm
Viviane Sassen groeide op in Kenya en gebruikt beelden van mensen en plaatsen van het Afrikaanse continent veelvuldig in haar foto’s. De keuze van onderwerpen en beelden is alledaags; beelden van het landschap, spelende kinderen, de armoede van de sloppenwijken of ten dode opgeschreven patiënten. Als uitgangspunt voor de werken gebruikt zij schetsboeken waarin tekeningen, observaties, quotes en polaroids worden opgenomen. Pas daarna gebruikt zij het fototoestel om ofwel spontane opnamen te maken, of—vaak in samenwerking met het model—opnamen te ensceneren. Met deze eenvoudige beelden roept Sassen diepere lagen van het bewustzijn op en raakt aan algemener condities van de menselijke natuur. (collectie G+W nederland)
21.
István László (1981, RO)
Revolution 1989
2008-2009
30 postzegels
22 x 32 cm
De afbeelding van de tank op de postzegel is in veel kranten en tijdschriften verschenen als beeld van de Revolutie in 1989 in Roemenie. De tank, beladen met feestende mensen die zwaaien met de Roemeense vlag, doemt als een schip op zee, op uit een mist. In plaats van grote historische schilderijen die herinneringen aan dit soort momenten levend houden, brengt László dit moment terug tot van een postzegel. Naar aard en formaat verbonden aan het klein narratieve, aan beschrijvingen en herinneringen die door mensen in brieven uitgewisseld worden. (Mircea Pinte Collection)
22.
Emo Verkerk (1955, NL)
Danilo Kiš
mixed media
60 x 50 cm
De schrijvers, dichters, filosofen en schilders die Emo Verkerk afbeeldt worden door een assemblage van schilderkunst en vaak voorwerpen tot een galerij van nabije vrienden en intimi. Danilo Kiš (1935-1989) was een Joegoslavisch schrijver, geboren in Subotica, een Noord-Servische stad in het koninkrijk van Serven, Kroaten en Sloveniers, zoon van een Hongaars-Joodse vader en een Servische moeder. Jodendom, orthodox christendom en de mix van Hongaarse en Servische cultuur vormde de vruchtbare bodem waarop zijn oeuvre gestalte kreeg. (collectie G+W nederland)
23.
Natasja Kensmil (1973, NL)
Sergej and Ella
2008
olieverf op doek
200 x 200 cm
Sergej en Ella worden door Natasja Kensmil geschilderd in een periode waarin zij meer historische machthebbers afbeeld.
De conservatieve en wrede Russische grootvorst Sergei Romanov (1857-1905) en zijn als goedhartig en devoot bekend staande vrouw Ella(1864-1918) worden in 19e-eeuwse kleding en houding statig afgebeeld. In hun gezichten zijn doodshoofden herkenbaar. De omgeving bestaat uit embryo’s van kip, salamander en mensen. Natasja Kensmil gebruikte hiervoor de illustraties van de 19e-eeuwse Duitse bioloog Ernst Haeckel. Portretten van andere machthebbers uit deze periode (Jenny en Karl Marx, Victoria en Albert, Tsaar Niklaas I) laten eenzelfde verbinding zien met angstaanjagende visioenen en gruwelijke taferelen. Leven en dood worden hierdoor direct met elkaar in verband gebracht. (collectie G+W nederland)
24.
Cristi Pogăcean (1980, RO)
De Ontvoering uit de Seraglio
2006
woolen carpet, manufactured
110 x 160 cm
De Ontvoering uit de Seraglio, bekend door Mozart’s bewerking is in Roemenië een populair thema dat in de Roemeense volkskunst vaak wordt afgebeeld op wandtapijten. De iconologie van Oriëntaalse architectuur en galopperende paarden is gebaseerd op 18e-eeuwse Westerse interpretaties van het Oosten. Pogăcean keert deze kidnappingsscene om en geeft een beeld van een hedendaagse scene in een Arabisch land, waarbij enkele Roemeense journalisten worden gegijzeld en onder schot gehouden door hun gijzelaars. Ook hier weer wijst Pogăcean op het verschuiven van betekenissen die in de loop van tradities plaatsvinden. (Mircea Pinte Collection)
25.
Cristi Pogăcean (1980, RO)
2544
2006
video, 5'
Op 2544 meter hoogte beklimt een jonge man de berg Mount Moldoveanu met een vlag in zijn hand. Op de vlag is het portret van Cristi Pogăcean zelf afgebeeld, de man die de vlag draagt is zijn galeriehouder Mihai Pop. In de hedendaagse kunstwereld is de kunstenaar een ‘brand’, die door de galeriehouder naar toppen –of dalen- gedragen wordt. Zoals in ander werken gebruikt Pogăcean ook hier de beeldtaal van een volks anarchisme – hier een beeld dat aan een patriottistische strijd doet denken – om dit met hedendaagse kunstpraktijken te vergelijken. (Mircea Pinte Collection)
26.
Ciprian Mureşan (1977, RO)
Choose
2005
DVD/ PAL
41 ‘’
In de werken van Ciprian Mureşan zitten veel toespelingen op de Roemeense geschiedenis en cultuur en specifiek op de transitie van het communistisch verleden naar de hedendaagse realiteit van het kapitalisme. Door de ogen van kinderen worden soms hilarisch, soms eenvoudig ontwapenende interpretaties en observaties op historische gebeurtenissen gegeven. In het communistisch tijdperk bestond er ook een Oost- en West-Europa ook in twee verschillende cola gebieden verdeeld: Coca-Cola werd in het Westen gedistribueerd, Pepsi-Cola in het Oosten. Het kind in de film laat beide merken samenstromen in een glas en drinkt dit op. (Mircea Pinte Collection)
27.
Ni Haifeng (1964, CN)
Commodities and Money
2007
c-print, ed. 3
126 x 155 cm
Ni Haifeng verhuisde midden jaren ’90 van China naar Europa. Een periode waarin de globalisering vorm kreeg door de opkomst van de wereldeconomieën en de uitwisseling van culturen en goederen.
Nederland en China kenden een levendige handel in de 17e en 18e eeuw, een periode waarin het kolonialisme het overheersende systeem was. Patronen van kolonialisme en globalisme zijn terugkerende thema’s in zijn werken. ‘Commodities and Money’ toont een pagina uit Marx ‘das Kapital’ waarin de verhouding tussen loonarbeid en kapitaal geanalyseerd wordt. (collectie G+W nederland)
28.
Meschac Gaba (1961, Benin)
Untitled (Souvenier shop installation 5)
2010
mixed media
dimensions variable
Vanaf 1997 werkt Meschac Gaba aan het Museum of Contemporary African Art (MCAA) waarin het museum als werk gepresenteerd wordt. Het museum heeft 12 kamers, verwijzend naar de 12 apostelen en de 12 maanden van het jaar. In het museum worden elementen van de West-Europese traditie van kunst, waarin de representatie - het museum als model- een belangrijke rol speelt, en de Afrikaanse traditie van kunst met elkaar vermengd. De veranderende geglobaliseerde economische en artistieke realiteit van beide modellen vraagt om nieuwe interpretaties. Het MCAA is een nomadisch project waarvan telkens nieuwe delen in verschillende tentoonstellingen getoond worden. In ieder museum is wel een souvenirshop te vinden, waar t-shirts met teksten of afbeeldingen van kunstenaars verkocht worden. Obama, Amerikaan met Afrikaanse roots en representant van het nieuwe Amerika, is hier afgebeeld op kindershirts. (collectie G+W nederland)
29.
Ciprian Mureşan(1977, RO)
Un Chien Andalou
2004
15 tekeningen, storyboard voor een 3D animatie
21 x 29.7 cm elk
In Bunuel’s ‘Un Chien Andalou’ wordt in een droomachtige opeenvolging van beelden het ooglid van een vrouw doorsneden met een mes en tegelijk vermengd met beelden van een gelijkvormige wolk die de maan verduistert en in dezelfde richting voorbijdrijft als het mes beweegt om de aandacht van de toeschouwer mee te trekken. Hiermee wordt een sinister tafereel verbonden aan een surrealistische –of zoals Bunuel zelf aangaf- een psychoanalytische interpretatie. In Ciprian’s Mureşan‘s script voor de film ‘Un Chien Andalou’ wordt dit tafereel nagespeeld door de goeiige ‘Shrek’ uit de bekende kinderfilm. Zoals het beeld van de wolk de ene interpretatie in de andere laat overgaan, zo wordt door Shrek’s ‘re-enactment’ een nieuwe interpretatie toegevoegd die de historische betekenissen kan wijzigen en onteigenen. (Mircea Pinte Collection)
30.
Victor Man (1974, RO)
Untitled (Black Canopies)
2006
olieverf op doek , acryl op plastic (2 bladen)
75 x 96 cm, 42 x 29,5 cm per vel
(Mircea Pinte Collection)
32.
Jan de Cock (1976, BE)
2007
module 126
Denkmal 4, Casa del Fascio, Piazza del Popolo 4, Como 2006.
Module CXII
William L. Broecker, Current 35mm practice, New York: Morgan & Morgan, 1975
Denkmal 4, Casa del Fascio, Piazza del Popolo 4, Como 2006. Fig. M116
Denkmal 11, Museum of Modern Art, 11 West 53 Street, New York, 2007.
M162-D11-17122007 W Sculpture in chipboard, construction wood and melamine
paper; riga walnut glossy and red
mixed media, box + drawing
De werken van Jan de Cock zijn tegelijkertijd autonoom en maken onderdeel uit van grotere installaties. De installaties zijn meestal met elkaar verbonden in ruimte en in tijd. De Cock articuleert nauwgezet en vaak ogenschijnlijk onopvallende details in een vlak, een vorm of een ruimte. Hiervoor gebruikt hij de formele verworvenheden van het modernisme -in vorm en lijn- en de werking van het moderne kunstwerk op de toeschouwer, in ritmiek. Daarnaast introduceert hij herinnering door gebruik te maken van verwijzingen in titels, foto’s van kunstwerken –onder andere de Cock’s eigen werk- en van inspirerende of betekenisvolle locaties en beelden. (collectie G+W nederland)
33.
Sebastian Nebe (1982, DE)
Hütte (From the ‘ Untitled’ Settings Series)
2007
olieverf op papier
149 x 215
Sebastian Nebe, werkend in Berlijn en opgeleid in Leipzig, kent uit zijn jeugd de Volksgarten-complexen en hutten die op het land en in de bossen net buiten de steden gebouwd werden. Hier werden groenten en fruit verbouwd en vakanties gevierd die zich onttrokken aan de communistisch geleide economie. In 2007 staan deze bouwsels op stukjes grond die door een ander vorm van collectiviteit bedreigd worden: de uitdijende welvaart van een kapitalistische economie die op deze stukjes grond modernistisch vakantieplezier ontwikkelt.
In beeldtaal en formaat wordt het landschap van de Romantiek opgeroepen, het landschap van Kiefer, van films en van Walt Disney. Sebastian Nebe toont het spanningsveld tussen de wereld van het individu en van het collectief in relatie tot de geschiedenis en de cultuurgeschiedenis. Door de inzet van de verschillende beeldtalen kan Nebe dit spanningsveld van romantisch tot tragi-komisch maken. (collectie G+W nederland)
34.
Louis De Cordier (1978, BE)
Blob (schaalmodel)
2008
Isomo, vubonite, stopverf
140 x 100 x 100 cm
‘De mens, waaronder ook de kunstenaar, kijkt zelden 150 jaar vooruit’, zegt De Cordier. ‘De Blob’ is een visionair project dat een beeld van de toekomst oproept. Het is gebaseerd op de menselijke maat, historie en dromen. De organische vorm van het werk verwijst naar de verhouding van schalen en vruchten en op de methodiek van de scheepsbouw, met name Noah’s mythische ark die de belofte van voortgang van de cultuur belichaamt. De ‘Blob’ is een vaartuig waarmee de Warme Golfstroom bevaren kan worden. Deze stroom, een ongeveer 10.000 kilometer lange rivier in de oceaan tussen N-Amerika en Spitsbergen, reguleert de warme en koude golfstromen op de wereld; de basis van ons klimaat en haar veranderingen. De ‘Blob’ is een mentale structuur die, zoals de Ark, andere werelden in zich draagt. Als zodanig injecteert zij ie de ‘bubble’ waarin wij nu leven met historie en dromen. (collectie G+W nederland)
35.
LA Raeven (1971, NL)
Love Knows Many Faces
2005
Video, 6’ loop
5/#1
De tweeling Liesbeth en Angelique Raeven zet hun eigen lichaam en hun tweelingschap in als beeldende middel. Zij confronteren de toeschouwer met vooral aan vrouwen opgedrongen normen en waarden die iconsumptie maatschappij gangbaar zijn. In de film ‘Love Knows Many Faces’ zijn zij in een heftig gevecht met elkaar verwikkeld en proberen elkaar beurtelings onder water te duwen. Mimesis is onlosmakelijk verbonden met de kunstpraktijk, als zodanig is het tweeling-zijn ook te lezen als een vorm van ‘mimesis’ . De film krijgt hiermee de reikwijdte van een sterke innerlijke strijd tot een beeld van kunst en geschiedenis. Op het scherp van de snede, als een verdrinking bijna nabij is, wisselt de rol van verdrinker in een bijna vloeibare overgang naar de rol van redder. Herinnerend aan een klassieke Pieta houdt de een het lichaam van de ander vast. (collectie G+W nederland)